Poezja Żołnierska

Autor Zbigniew KABATA ps. " Bobo "

VIRTUUTI MILITARI

Sercem szczerym oddałem lata młode,
a gotów byłem oddać całe życie.
I nigdy nie pytałem o nagrodę,
i nigdy nie czekałem na pochwałę.

Takim też chcę pozostać do tej chwili.
Takimi wszyscy przecież być powinni.
Postawą taką dawniej się szczycili,
choć dziś nie zawsze są takimi inni.

Piersi widzę barwami wstęg nabrzmiałe,
oczy wpatrzone w dni pokryte pyłem.
Usta widzę głoszące własną chwałę
i okrzyk słyszę: Czcijcie mnie - bo byłem!

Oczy me mami kolorowa zjawa
i krzyczę głośno niemymi ustami:
Gdzie moje wstęgi ? Gdzie moja sława ?
Mnie też uczcijcie ! Ja też byłem z wami !

Wstrzymaj mnie, Panie, sługę nie godnego,
nim w pawie pióra myśli swe ubiorę.
Odmów mi, Panie, krzyża srebrzystego.
Niebiesko-czarną ześlij mi pokorę.

Data powstania:

Autor Rajmund BERGIEL sierż. żołnierz 2 pp leg.

Czy pomnisz jeszcze ?

Czy pomnisz bracie ten straszliwy bój,
Gdy w koło walka wściekła rozszalała,
Że aż od huku ziemia drżała cała -
Czy pomnisz bracie mój ?

Czy pomnisz, bracie mój, ten pocisków grad
Co szarpał rowy, wył, świszczał, zawodził
I murem ognia drogę nam zagradzał,
A z trupów stosy kładł,

Ten skowyt, łomot, armat głuchy ryk,
Jakby się gromy waliły na głowę,
Ostrza bagnetów, od krwi purpurowe,
Jęki i przekleństw krzyk !

Walkę na pięści i bagnetów kły,
Trzask kolb, szczęk stali, bluzgot, zamęt wrzawy,
Bój bez pardonu, śmiertelny i krwawy,
Ja zginę, albo ty !

Czy pomnisz jeszcze piekło owych dni,
Garstki rozbitej ofiarne szaleństwo,
I to wydarte rozpaczą zwycięstwo
Wśród trupów, kałuż krwi.

Czy pomnisz jeszcze ?


Wiersz przedstawia opis walk 2 Pułku Piechoty Legionów pod Bielgowem 7/8 listopada 1915 r.

Data powstania:

Autor internetowy "renia"

ŻOŁNIERSKI KRZYŻ

Na straży żołnierskiej mogiły
opuszczony, zmurszały
stoi na leśnej polanie
krzyż drewniany spróchniały.

Dlaczego wiernie pilnuje
żołnierza snu spokojnego
dlaczego czuwa jak matka
nad snem dziecka swojego.

Dlaczego na jego ramionach
pomimo, że pamięć tak boli
powiesił hełm żołnierski
wierny towarzysz niedoli.

Dlaczego polne kwiaty
na tej mogile urosły
w podzięce za opiekę
do krzyża główki podniosły.

Bo ten krzyż to znak pamięci
za Tych co życie oddali
i w służbie dla Ojczyzny
na zawsze tu pozostali.

Spacerując po leśnych ścieżkach nieraz znajdujecie miejsca gdzie kiedyś była żołnierska mogiła i nadal ktoś przynosi kwiaty i zapala znicze chociaż raz w roku. Takich mogił jest w całym naszym kraju bardzo dużo, jednak w pewnych okresach naszej historii szczątki bezimiennych żołnierzy zostały przeniesione na cmentarze i spoczęły w zbiorowych mogiłach, a ślady po leśnych mogiłach są niejednokrotnie zachowane właśnie przez takie krzyże.
Spróbuj poznać historię mogiły nad którą teraz stoisz może dopiszesz jej historię może poległy bohater nie będzie bezimienny.

Data powstania: 03-05-2016r

Wrzosek Justyna

Żołnierska dola

Z poligonu uciec nie można,
choć czasem nie znoszę poligonów.
Podobno dobry żołnierz
w boju swą duszę zahartował.

Zewsząd lecą ku nam
i miotają się tu kule,
a nas jeszcze na to stać,
by je omijać z trudem.

Kula rozdarła serce.
Czy to samo serce pękło?
Kładę palec na ustach, o więcej
nie pytaj, bo stąd ucieknę.

Z głową na karabinie,
z sercem w pół – żywym, pół – czującym
może przyjdzie mi zginąć,
lecz mam wytrwać do końca.


Data powstania: Wt. 8.10.2013 6:12